ارزیابی سیتوکسیمب نشاندار با لوتسیم ۱۷۷ برای کاربردهای درمانی

زمینه و هدف: آنتی­بادی منوکلونال سیتوکسیمب به گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال متصل می­شود، بنابراین امکان ایجاد روش­های تشخیصی و درمانی از طریق این گیرنده را فراهم می­آورد. در این مطالعه قابلیت سیتوکسیمب جهت تولید یک رادیوداروی جدید مورد بررسی قرار گرفت و تست­های کنترل کیفی آزمایشگاهی و حیوانی به عنوان گام اول در تولید رادیوداروی جدید انجام شدند.   روش کار: سیتوکسیمب با استفاده از اولترا فیلتر -15 آمیکون دیالیز و تغلیظ گردید. پس از تخلیص، آنتی­بادی از طریق شلاتور حلقوی دوکاره، dota-nhs ، با لوتسیم 177 ( lu 177 ) نشاندار و با استفاده از ستون pd10 تخلیص گردید. خلوص رادیوشیمیایی و پایداری فراورده در بافر و سرم خون انسان با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک مشخص شدند. ژل الکتروفورز احیایی sds-page برای تایید ساختار آنتی بادی نشاندار با ایزوتوپ استفاده شد. مطالعات اولیه توزیع بیولوژیکی در موش های نرمال جهت تعیین توزیع کمپلکس رادیوایمنوکونژوگه به مدت 72 ساعت انجام شد.   یافته ها: خلوص رادیوشیمیایی کمپلکس1 ± 98% بود. پایداری در بافر فسفات و در سرم انسان 96 ساعت پس از تولید به ترتیب 2 ± 96% و 4 ± 78% بود. تمامی نمونه ها، کنترل ها و آنتی بادی نشاندار، در ژل الکتروفورز الگوی حرکتی مشابه نشان دادند. توزیع بیولوژیکی سیتوکسیمب- dota - lu 177 در موش نرمال بررسی شد و بالاترین درصد رادیواکتیویته دوز تزریق شده در هر گرم بافت (% id/g ) در خون (3/1 ± 13% در 24 ساعت) و کبد (3/1 ± 1/9% در 24 ساعت) مشاهده گردید.   نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد که dota – سیتوکسیمب می­تواند ضمن حفظ ساختار خود، در پایداری قابل قبول با lu 177 نشان دار شود. کمپلکس جدید می­تواند برای ارزیابی بیشتر در حیوانات و احتمالا به عنوان رادیوداروی جدید جهت رادیوایمنوتراپی سرطان ها در انسان در نظر گرفته شود.